Cecelia Ahern "Podarunek"

Cecelia Ahern
"Podarunek"
320 stron

Lou się wydaje, że ma nad wszystkim kontrolę. Robi wiele rzeczy na raz i jest przekonany, że zawsze wyprzeda wszystkich o krok. Prawda jest taka, że nie jest w stanie skupić się na niczym, nad życiem już dawno stracił kontrolę i zaczyna tracić najbliższych. Jako że ma szansę na wielki awans, zaniedbuje rodzinę i za wszelką cenę chce zdobyć wymarzoną pozycję.

Obraz człowieka, który wpadł w szpony robienia kariery nawet po trupach jeśli zajdzie taka potrzeba. Dla Lou nie liczą się uczucia innych, egoistycznie dba tylko o siebie i swoje potrzeby, choć jest przekonany, że przecież to właśnie dla najbliższych się tak poświęca - gdyby nie jego pozycja nie byliby wszyscy tak dobrze finansowo zabezpieczeni. To nic, że ze swoim rocznym synem nie łączy go żadna więź, to nic że ciągle zawodzi najbliższych. Przecież on się stara.

Pewnego dnia rozmawia przez chwilkę z bezdomnym chłopakiem, który pomieszkuje niedaleko biurowca. Gabe wywiera na Lou wrażanie i z nieznanych sobie powodów postanawia znaleźć mu zatrudnienie w firmie, gdzie pracuje. Gabe jest wyjątkowy, bo daje Lou niepowtarzalną możliwość - pogodzenia życia rodzinnego z wymagającą poświęcenia karierą. Wystarczy przecież być w dwóch miejscach jednocześnie...

Smutna to była historia, bo jak inaczej nazwać sytuację gdy dla głowy rodziny to właśnie ona się zupełnie nie liczy? Poświęcenie się robieniu kariery w najgorszy sposób, bez dopuszczania do siebie głosu rozsądku. Życie wiecznie w pędzie, bez wytchnienia i po co?

Powieść pełna emocji, zmusza człowieka do wyhamowania w codziennym pędzie i przewartościowania pewnych rzeczy. Tak, czasem listę priorytetów trzeba układać na na nowo, bo druga szansa na załatwienie pewnych spraw może się już nie nadarzyć. Dobra powieść skłaniająca do refleksji - takie lubię :).

Wyzwania: Gra w kolory.