Magdalena Witkiewicz "Moralność Pani Piontek"

Magdalena Witkiewicz
"Moralność Pani Piontek"
296 stron

Gertruda Poniatowska jest doskonałym przykładem tego jak skutecznie zatruć życie własnej rodzinie. Chora na przerost ambicji głęboko wierzy, że wystarczy gra pozorów, by ludzie uwierzyli w jej wersję życia. Wystarczyło wyjść za dobre nazwisko (panieńskie Piontek było zdecydowanie niestosowne), bo chyba lepiej pasuje takie określenie niż wyjście za mąż, a potem dorobić teorię o pochodzeniu z "tych" Poniatowskich. A to dopiero początek dziwactw.

Nie dziwi zatem fakt, że dwaj obecni w jej życiu mężczyźni - syn Augustyn i małżonek Romuald łatwego życia u jej boku nie mają. Syn na szczęście może sytuację odmienić i postanawia się wyprowadzić zostawiając biednego ojca w domu. Oczywiście pani Poniatowska postanawia ruszyć z odsieczą i ukochanego syna sprowadzić do domu. Warunki, w których zamieszkał oraz podejrzana współlokatorka zdecydowanie nie wpisują się w jej plan na życie. Poza tym panu doktorowi z perspektywami - czyli biednemu Guciowi/Augustynowi - taka rzecz po prostu nie przystoi.

Magdalena Witkiewicz

Magdalena Witkiewicz związana z Gdańskiem pisarka zdecydowanie wprawiła mnie w dobry humor. Doświadczona mama niewyobrażająca sobie domostwa bez kota w lekki sposób opisała perypetie rodzinne. Choć jest też i gorzki wymiar historii, całość odbieram bardzo sympatycznie, bo szukałam czegoś ze szczęśliwym zakończeniem. Choć to moje pierwsze spotkanie z autorką, z pewnością sięgnę po jej inne książki.

Patrząc na tytuł książki nie sposób uniknąć natychmiastowego skojarzenia z "Moralnością Pani Dulskiej" i myślę, że Piontek-Poniatowska i Dulska dużo mają ze sobą wspólnego - życie na pokaz i wieczne zamartwianie się, co inni powiedzą. Wersja współczesna doprawiona śmiesznostkami uprzyjemniła mi wieczór i uświadomiła, że jak się ktoś bardzo uprze, to nie ma bata - będzie żył tak, jak sobie wymarzy.

Wyzwania: Polacy nie gęsi.