Małgorzata Warda "Ominąć Paryż"

Małgorzata Warda
"Ominąć Paryż"
280 stron

Cztery kobiety przyjaźniące się od dzieciństwa opowiadają swoje historie. Znają się jeszcze od czasów zabaw w podwórkowej piaskownicy i wspólnego skakania w gumę. Muszę przyznać, że fragmenty dotyczące ich dzieciństwa miło przeniosły mnie w przeszłość do moich lat dziecięcych, nawet przypomniałam sobie popołudnie kiedy to musiałam z rodzicami iść na pogotowie, bo po wybuchu w Czarnobylu konieczne było wypicie dawki płynu Lugola :).

Aneta przygotowująca się do obrony swojej pracy dyplomowej w tempie błyskawicznym, aby zdążyć przed własnym ślubem. Tego ślubu i wyprowadzki z domu się najzwyczajniej w świecie boi, bo lubi swój pokój i rutynę.

Basia od niedawna mieszka w Warszawie, przybyła do ukochanego. Niestety nie ma okazji by zachłysnąć się stolicą, Patryk albo pracuje, albo jak już jest w domu to wcale nie chce z niego wychodzić. Koloru jej nudnemu życiu na nadać sąsiad Sebastian i nieobliczalna Nina.

Magda jest malarką zafascynowaną wszystkim co wiąże się z teatrem. Poznając fotografa o tej samej pasji powoli oddala się od męża.

I jest też Joasia, której związek się rozpada. Nie może poradzić sobie do dziś z zaginięciem starszej siostry Darii.

I w zasadzie tyle o książce można by napisać. Są to historie zwykłe i smutne. Czasem niewiarygodne jak chociażby motyw z hipnozą i poszukiwania "siebie sprzed lat". Jest też Paryż, który wydaje się czymś trudnym do osiągnięcia i cokolwiek człowiek nie robi i niezależnie od tego jak blisko się znajduje sytuacje zmuszają bohaterki do ominięcia tego miasta.

Miałam wrażenie, że książka jest niedokończona, że sprawy pozostały jedynie rozdrapane. A ja lubię poznawać proces gojenia się i lubię zakończenia - tak już mam :).

Wyzwania: Polacy nie gęsi..., Grunt to okładka, Z półki 2014, Przeczytam tyle ile mam wzrostu.