piątek, 31 stycznia 2014

Mary Westmacott (Agatha Christie) "Róża i cis"

Mary Westmacot
(Agatha Christie)
"Róża i cis"
271 stron
Hugh Norreys po paskudnym wypadku samochodowym został inwalidą. Porusza się wyłącznie na wózku i jest na łasce swojej rodziny. Mieszkając w Kornwalii obserwuje toczące się życie upadającej pod względem materialnym arystokracji. W jego życiu nie dzieje się nic specjalnego do momentu aż poznaje Isabellę Charteris - kobietę piękną i wyjątkową.

W nudne życie miasteczka wkracza John Gabriel, człowiek sam twierdzący o sobie, że został bohaterem wojennym przez przypadek. Licząc na swoją charyzmę postanawia stanąć do wyborów parlamentarnych, traktując to całe przedsięwzięcie jako formę zarobkową i okazję do osiągnięcia czegoś w życiu.

Isabella czeka na powrót swojego dalekiego kuzyna, którego ma zostać żoną. Jest to wydarzenie, na które czeka już od dzieciństwa. Gabriel dzielnie walczy o zdobycie mandatu i udaje mu się to. I wtedy zdarza się rzecz wydawać się mogło nieprawdopodobna: w przeddzień ślubu Isabella ucieka z Gabrielem...

Jestem bardzo, ale to bardzo zawiedziona tą książką. Może za bardzo przywykłam do czytania książek Christie z wątkiem detektywistycznym? Nie mogłam przez książkę przebrnąć, polityczne momenty dłużyły mi się w nieskończoność i miałam wrażenie, że czytam tomisko o 1000 stron... Zupełnie nie tak sobie tę historię w głowie poukładałam, byłam pewna, że uczucie dotknie głównego bohatera i narratora - Norreysa. Po części miałam rację bo on szaleńczo się zakochał, jednak bez wzajemności. A Isabella zamiast wygodnego i bezpiecznego życia wybrała tułaczkę z degeneratem, który nie był do końca pewien co ich łączy... Smutne to było bardzo, jak ludzie dokonują niewłaściwych wyborów a potem z niewyjaśnionych przyczyn - być może duma - nie są w stanie się przyznać otwarcie do tego co ma miejsce między nimi, nawet jeśli to jest dobra rzecz.

Agatha Christie popełniła 6 romansów pod pseudonimem Mary Westmacott. Ale bynajmniej się nie zniechęcam, jestem pewna że i pozostałe trafią prędzej czy później w moje ręce :).

 

Wyzwania: 2014 rok z 52 książkamiGrunt to okładkaPrzeczytam tyle, ile mam wzrostuTrójka e-pik.

5 komentarzy:

  1. Tak, takie wybory są dziwne i całkowicie dla niektórych niezrozumiałe i bezsensowne.

    OdpowiedzUsuń
  2. Nie wiedziałam, że Christie pisała też pod pseudonimem. Jednak, jak widać, lepiej radziła sobie, pisząc kryminały, a nie romanse. Niemniej pragnę poznać ją z obu stron. ;-)

    OdpowiedzUsuń
  3. Nie miałam pojęcia o tych popełnionych przez Christie romansach. Nie jestem pewna, czy chciałabym do nich zajrzeć...

    OdpowiedzUsuń
  4. Muszę w końcu wrócić do Chrisite! Ale może niekoniecznie ta książka znajdzie się na mojej liście. :D

    OdpowiedzUsuń